سینوس پیلونیدال که به عنوان کیست پیلونیدال یا بیماری پیلونیدال نیز شناخته می شود، یک سوراخ یا تونل کوچک در پوست است که به راحتی می تواند عفونی شود معمولا علت دقیق آن به طور کامل شناخته نشده است، اما اعتقاد بر این است که مربوط به موهای زیر پوستی است. مو، کثیفی و گرد و غبار ها می توانند زیر پوست گیر کرده و منجر به التهاب، عفونت و ایجاد کیست شوند. معمولاً در شکاف بالای باسن، نزدیک استخوان دنبالچه ایجاد می‌شود.
عوامل خطر ایجاد کیست مویی یا سینوس پیلونیدال چیست؟
عوامل خاصی می توانند خطر ایجاد کیست پیلونیدال را افزایش دهند:
- مرد بودن (مردان 3 تا 4 برابر بیشتر از زنان در معرض ابتلا به کیست مویی یا سینوس پیلونیدال هستند)
- سن بین 20 تا 35 سال
- داشتن موهای ضخیم و زمخت بدن
- اضافه وزن یا چاق بودن
- نشستن برای مدت طولانی، مثلا پشت میز
- داشتن سابقه خانوادگی کیست مویی یا سینوس پیلونیدال
- داشتن گودی کوچک در پوست بین باسن (استخوان دنبالچه) که ممکن است عفونی شود
- درگیر شدن در فعالیت هایی که باعث اصطکاک یا فشار در ناحیه دنبالچه می شود، مانند دوچرخه سواری
- اعتقاد بر این است که علت اصلی کیست‌های پیلونیدال، موهای زیر پوستی هستند که پوست را سوراخ می‌کنند و اغلب به دلیل اصطکاک و فشار فرو می‌روند. بدن در تلاش برای بیرون راندن مو، یک کیست در اطراف مو ایجاد می کند و آن کیست اگر تخلیه نشود بزرگ و بزرگتر می شود.
علائم کیست مویی یا سینوس پیلونیدال چیست؟
شایع ترین علائم کیست پیلونیدال عبارتند از:
- درد و تورم در ناحیه آسیب دیده، به ویژه هنگام نشستن
- قرمزی پوست
- ایجاد جوش در بالای باسن
- تخلیه چرک یا خون از مجرای سینوسی، اغلب با بوی بد
- موهای بیرون زده از ضایعه (به ندرت)
- درد متناوب، ناراحتی یا تورم بالای مقعد یا نزدیک دنبالچه
- ترشحات زرد مانند (چرکی) یا خونی از ناحیه دنبالچه
- رطوبت غیرمنتظره در ناحیه دنبالچه
- ناراحتی در نشستن روی دنبالچه، در دراز و نشست یا نشستن روی دوچرخه سواری
در برخی موارد، ممکن است هیچ علامتی به جز گودی یا گودال کوچک در پوست وجود نداشته باشد. با این حال، هنگامی که کیست مویی عفونی شود، به سرعت به کیست یا آبسه تبدیل می شود.
علائم می توانند به سرعت و اغلب در طی چند روز ایجاد شوند. در صورت عدم درمان، کیست مویی یا سینوس پیلونیدال عفونی می تواند باعث درد شدید شود و ممکن است چرک و خون با بوی بد ترشح کند.
برخی از افراد مبتلا به کیست مویی یا سینوس پیلونیدال بدون علامت خواهند بود. اما در بیشتر موارد، عفونت باعث درد و تورم در بالای باسن یا دمبالچه می‌شود و آبسه پر از چرک می‌تواند ایجاد شود.
درمان کیست مویی یا سینوس پیلونیدال به چه صورت است؟
درمان کیست مویی یا سینوس پیلونیدال به شدت بیماری بستگی دارد:
- در صورتی که خفیف باشد ممکن است با آنتی بیوتیک و تمیز نگه داشتن ناحیه کیست درمان شود.
- در صورت عفونت شدید ممکن است نیاز به برش و تخلیه آبسه داشته باشند.
- موارد عود کننده یا پیچیده اغلب نیاز به برداشتن مجرای سینوسی و بافت اطراف آن با جراحی دارند و مصرف آنتی بیوتیک برای درمان عفونت دارد.
گزینه های جراحی برای درمان کیست مویی یا سینوس پیلونیدال
برش و تخلیه: یک برش کوچک برای تخلیه چرک از آبسه ایجاد می شود
برداشتن و بهبودی به روش باز: کیست و مجرای سینوسی با جراحی برداشته می‌شوند و زخم را باز می‌گذارند تا طی 2 تا 4 هفته بهبود یابد.
برداشتن و بهبودی به روش بسته: کیست و مجرا برداشته می‌شوند و زخم برای بهبود سریع‌تر با بخیه بسته می‌شود.
روش درمان با لیزر: از اشعه لیزر برای جراحی استفاده می شود و از مزایای آن عدم خونریزی و بهبودی سریع است و دوره نقاهت کمی دارد.
سایر روش‌ها برای درمان کیست مویی یا سینوس پیلونیدال
لیزر موهای زائد: لیزر درمانی می تواند به کاهش رشد مو و جلوگیری از عود کمک کند
تزریق فنل: فنل به داخل مجرای سینوسی تزریق می شود تا پوشش و مو را از بین ببرد
درمان های آندوسکوپی: روش های کم تهاجمی با استفاده از آندوسکوپ برای از بین بردن مو و کیست
هدف از درمان رفع عفونت، بهبودی و جلوگیری از عود است. تغییرات سبک زندگی مانند تمیز نگه داشتن ناحیه، اجتناب از نشستن طولانی مدت و کاهش اصطکاک نیز می تواند به مدیریت کیست پیلونیدال کمک کند. مشاوره با پزشک برای تعیین بهترین رویکرد درمانی بر اساس فردی مهم است.
روش تشخیص کیست مویی یا سینوس پیلونیدال چگونه است؟
کیست پیلونیدال معمولاً از طریق ترکیبی از معاینه فیزیکی و شرح حال بیمار تشخیص داده می شود. فرآیند تشخیص به طور کلی به صورت زیر است:
معاینه فیزیکی
معاینه پزشک: پزشک ناحیه نزدیک دنبالچه را برای علائم کیست مویی یا سینوس پیلونیدال، مانند تورم، قرمزی، یا وجود چرک یا خون بررسی می کند. کیست ممکن است به صورت یک گودال یا گودی در پوست ظاهر شود.
ارزیابی علائم: پزشک به دنبال علائمی مانند درد، زهکشی و هرگونه تغییر در ظاهر کیست در طول زمان خواهد بود.
سابقه بیمار
بررسی علائم: پزشک در مورد شروع علائم، هرگونه وقوع قبلی و اینکه آیا بیمار تب یا سایر علائم سیستمیک را تجربه کرده است، سؤال می کند.
عوامل سبک زندگی: سوالاتی که پزشک می پرسد ممکن است شامل سوالاتی در مورد شغل بیمار، عادات نشستن و شیوه های نظافت باشد، زیرا این موارد می تواند در ایجاد کیست مویی یا سینوس پیلونیدال نقش داشته باشد.
تصویربرداری برای تشخیص کیست مویی
رد کردن سایر شرایط: در حالی که معمولاً آزمایش‌های اضافی لازم نیست، ممکن است آزمایش‌های تصویربرداری برای رد سایر شرایطی که می‌توانند شبیه کیست مویی یا سینوس پیلونیدال باشند، مانند آبسه یا سایر ضایعات پوستی توصیه شود.
در اینجا روش های تصویربرداری که ممکن است استفاده شود آورده شده است:
1- سونوگرافی: این روش می تواند ابعاد و شکل کیست مویی یا سینوس پیلونیدال را به دقت ارزیابی کند و می تواند مجرای سینوسی و هر آبسه مرتبط را تجسم کند و به تعیین رویکرد جراحی مناسب کمک کند.
مزایا: سونوگرافی به ویژه برای ارزیابی ساختارهای سطحی مفید است و می‌تواند مجاری سینوسی را که ممکن است قابل لمس نباشند شناسایی کند.
2- ام آر آی (تصویربرداری تشدید مغناطیسی) MRI نسبت به سونوگرافی گران‌تر و وقت‌گیرتر است، اما می‌تواند برای ارزیابی موارد پیچیده، به‌ویژه زمانی که نگرانی در مورد شرایط مرتبط مانند بیماری التهابی روده یا سایر آسیب‌شناسی‌های لگنی وجود داشته باشد، استفاده شود. تصاویر دقیقی از بافت های نرم ارائه می دهد و می تواند به تعیین وسعت کیست مویی یا سینوس پیلونیدال کمک کند.
3- تزریق متیلن بلو: در حالی که به خودی خود یک آزمایش تصویربرداری نیست، استفاده از متیلن بلو در طول جراحی می تواند به تجسم وسعت سینوس پیلونیدال کمک کند. این تکنیک می تواند با راهنمایی جراح در برداشتن مقدار مناسب بافت، میزان عود را کاهش دهد.
پیشگیری از کیست مویی یا سینوس پیلونیدال چگونه است؟
در اینجا چند راه کلیدی برای جلوگیری از کیست مویی یا سینوس پیلونیدال وجود دارد:
رفع موهای زائد
از بین بردن موهای زائد در ناحیه دنبالچه می تواند به طور قابل توجهی خطر تشکیل کیست پیلونیدال را کاهش دهد. روش های حذف موهای زائد عبارتند از:
- تراشیدن مرتب ناحیه به خصوص بعد از جراحی برای جلوگیری از ورود مو به زخم
- استفاده از کرم های موبر برای از بین بردن مو
- درمان های لیزر موهای زائد برای از بین بردن فولیکول های مو و جلوگیری از عود
- حفظ بهداشت خوب
- شستن مرتب محل با آب و صابون ملایم مواد زائد را از بین می برد و رشد باکتری ها را کاهش می دهد
- خشک کردن ملایم پوست پس از شستشو از تجمع رطوبت جلوگیری می کند
- اجتناب از روغن ها و محصولات گیاهی، استفاده از صابون گلیسیرین یا شامپو بچه و دوش گرفتن سریع پس از تعریق خطر عفونت را به حداقل می رساند.
تغییرات سبک زندگی
- حفظ یک سبک زندگی فعال و اجتناب از نشستن طولانی مدت به کاهش فشار روی ناحیه دنبالچه کمک می کند.
- کاهش وزن در صورت اضافه وزن می تواند خطر را کاهش دهد، زیرا چاقی یک عامل خطر اصلی برای کیست پیلونیدال است.
- پوشیدن لباس های گشاد و راحت از اصطکاک و فشار روی استخوان دنبالچه جلوگیری می کند.
پایش علائم عفونت
- بررسی منظم ناحیه از نظر وجود هر گونه حفره، گودی یا تورم در پوست می تواند به تشخیص زودهنگام سینوس های پیلونیدال کمک کند.
- درمان فوری توسط پزشکی در اولین علائم عفونت، مانند درد، قرمزی یا تخلیه، می تواند از تشکیل آبسه جلوگیری کند.
پیشگیری از جراحی
- برای موارد مکرر، جراحی برای برداشتن مجرای سینوس پیلونیدال و بافت اطراف آن می تواند یک راه حل طولانی مدت ارائه دهد.
- درمان های لیزری برای مهر و موم کردن مجرای سینوسی در کاهش میزان عود بعد از جراحی نویدبخش بوده است.
به طور خلاصه، کلیدهای پیشگیری از کیست پیلونیدال تمیز نگه داشتن ناحیه، اجتناب از فشار و اصطکاک، حفظ وزن سالم و مراقبت های پزشکی برای هر گونه علائم عفونت است. برای کسانی که مستعد عود هستند، جراحی و لیزر درمانی ممکن است در نظر گرفته شود.
ورزش چگونه می تواند موجب پیشگیری از کیست مویی یا سینوس پیلونیدال شود؟
ورزش منظم می تواند نقش کلیدی در پیشگیری از کیست مویی یا سینوس پیلونیدال داشته باشد.
از مزایای ورزش شامل:
فشار روی ناحیه دنبالچه را کاهش می‌دهد
نشستن طولانی مدت فشار ثابتی بر ناحیه دنبالچه وارد می‌کند که می‌تواند به تشکیل کیست پیلونیدال کمک کند.
فعالیت بدنی منظم به کاهش این فشار و اصطکاک در ناحیه دمبالچه (چین بین باسن) کمک می‌کند.
باعث کاهش وزن می‌شود
اضافه وزن یا چاقی یک عامل خطر مهم برای کیست مویی یا سینوس پیلونیدال است، بنابراین ورزش، همراه با یک رژیم غذایی سالم، می تواند به کاهش وزن اضافی و کاهش خطر کیست مویی کمک کند.
افزایش جریان خون و بهبودی
ورزش جریان خون را در پوست و بافت ها افزایش می‌دهد که در صورت ایجاد کیست پیلونیدال می‌تواند باعث بهبودی شود.
گردش خون بهتر همچنین به رساندن اکسیژن و مواد مغذی به ناحیه کمک می کند و از سلامت کلی پوست حمایت می‌کند.
زمان نشستن را کاهش می‌دهد
نشستن طولانی مدت، به خصوص روی سطوح سخت، می تواند به تشکیل کیست پیلونیدال کمک کند.
استراحت های منظم از نشستن، مانند پیاده روی کوتاه، می تواند به جلوگیری از ایجاد این کیست ها کمک کند.
با این حال، توجه به این نکته مهم است که برخی ورزش‌ها، مانند دوچرخه‌سواری، ممکن است مناسب نباشند، زیرا می‌توانند بر ناحیه دنبالچه فشار وارد کنند. نکته کلیدی این است که فعالیت بدنی منظمی داشته باشید که از فشار یا اصطکاک بیش از حد جلوگیری کند.
به طور خلاصه، ورزش منظم یک اقدام پیشگیرانه مهم در برابر کیست مویی یا سینوس پیلونیدال است. این به کاهش فشار روی دنبالچه کمک می کند، باعث کاهش وزن، بهبود جریان خون و محدود کردن زمان طولانی نشستن می شود. گنجاندن ورزش در سبک زندگی شما می تواند به طور قابل توجهی خطر ابتلا به این کیست های دردناک و عود کننده را کاهش دهد.
مواد غذایی در کاهش خطر کیست مویی چیست:
برای کاهش خطر ابتلا به کیست پیلونیدال یا سینوس، گنجاندن برخی مواد غذایی در رژیم غذایی شما می تواند مفید باشد. در زر چند توصیه غذایی آورده شده است:
غذاهای پر فیبر:
غلات کامل (جو دوسر، برنج قهوه ای، نان سبوس دار)
میوه ها و سبزیجات (توت ها، سیب، سبزیجات برگ دار)
حبوبات (لوبیا، عدس، نخود)
غذاهای غنی از پروتئین:
گوشت بدون چربی (مرغ، بوقلمون)
ماهی (سالمون، تن)
تخم مرغ و لبنیات (ماست، پنیر)
پروتئین های گیاهی (توفو، تمپه)
پروتئین برای ترمیم و التیام بافت ضروری است، به ویژه پس از جراحی مربوط به کیست مویی یا سینوس پیلونیدال.
غذاهای ضد التهاب:
زردچوبه: حاوی کورکومین است که خواص ضد التهابی دارد. می توان آن را به وعده های غذایی اضافه کرد یا به عنوان مکمل مصرف کرد.
سیر: سیر که به دلیل خواص ضد باکتریایی و ضد قارچی خود شناخته شده است، می تواند به کاهش خطر عفونت کمک کند.
زنجبیل: یکی دیگر از مواد غذایی ضد التهابی که می تواند از سلامت کلی حمایت کند.
درمان های طبیعی:
شنبلیله: دارای خواص ضد التهابی و آنتی اکسیدانی است. آنها را می توان به عنوان چای مصرف کرد یا به غذاها اضافه کرد.
مصرف آب: نوشیدن آب زیاد برای حفظ هضم سالم و جلوگیری از یبوست که می تواند منجر به زور زدن در حین حرکات روده و نشستن زیاد در دستشویی شود، بسیار مهم است.
غذاهایی که باید از آنها اجتناب کنید
غذاهای تند: اینها می توانند منجر به ناراحتی گوارشی شوند و به طور بالقوه باعث ایجاد فشار در حین حرکات روده و نشستن زیاد در دستشویی شود.
غذاهای فرآوری شده: چربی ها و قندهای ناسالم زیاد، می توانند به افزایش وزن کمک کنند، که یک عامل خطر برای کیست مویی یا سینوس پیلونیدال است.
لبنیات و گوشت قرمز: برای برخی افراد، اینها می توانند باعث مشکلات گوارشی شوند و اگر منجر به ناراحتی شوند، باید در حد اعتدال مصرف شوند.
به طور خلاصه، یک رژیم غذایی متعادل غنی از فیبر، پروتئین و غذاهای ضد التهابی می تواند به کاهش خطر کیست مویی و سینوس پیلونیدال کمک کند. حفظ تغذیه خوب به سلامت کلی و بهبودی کمک می کند، به ویژه پس از هر گونه مداخله جراحی.
سوالات متداول در مورد کیست مویی یا سینوس پیلونیدال:
شیوع کیست مویی یا سینوس پیلونیدال به چه صورت است؟
کیست مویی یا سینوس پیلونیدال بروز قابل توجهی در مردان دارد، که تقریباً سه برابر بیشتر از زنان مبتلا می شوند.
چه زمانی نیاز است برای درمان کیست مویی یا سینوس پیلونیدال به پزشک مراجعه کنیم؟
اگر کیست پس از 1-2 هفته خود به خود از بین نرود، یا اگر به رشد یا تغییر ظاهر ادامه داد و در مواقعی که کیست پیلونیدال، به ویژه زمانی که علائم بدتر می شوند یا بهبود نمی یابند، ارزیابی پزشکی ضروری است.
بهترین روش درمان کیست مویی یا سینوس پیلونیدال چگونه است؟
بهترین روش درمان کیست مویی یا سینوس پیلونیدال با روش لیزر درمانی است زیرا بدون بازگشت است و دوره نقاهت کمی دارد و همچنین بعد از درمان خونریزی ندارد.
کیست مویی یا سینوس پیلونیدال در چه سنی بیشتر است؟
کیست مویی یا سینوس پیلونیدال بیشتر در افراد بین 15 تا 40 سال دیده می شود.
کیست مویی یا سینوس پیلونیدال در چه جنسیتی بیشتر است؟
معمولا در مردان بیشتر از زنان رخ می دهد.
یک پاسخ
عالی بود ممنون بابت توضیحات خوب تون